آشنایی با صنعت سیمان در بورس
مطالعات تاریخی نشان می‌دهد که ایرانیان نیز همانند فینیقی‌ها، یونانی‌ها و رومی‌ها توانایی ساخت ملات آبی را داشتند که می‌توانست فشار را تحمل کرده و انسجام خود را در مجاورت آب نیز حفظ نماید. آثار باقی‌مانده از ایرانیان قدیم نیز نشان می‌دهد که از دیرباز خواص هیدرولیکی آهک را می‌شناختند. از جمله این آثار می‌توان به سدها و پل‌های عظیم در مناطق مختلف ایران همچون سد ایزدخواست (اولین سد قوسی جهان)، سد کرخه و سد شادروان اشاره کرد.
ذکر این نکته جالب توجه است که قدیمی‌ترین ملات آهکی در ایران کشف شده و پختن آهک را رومی‌ها از یونانی‌ها و یونانی‌ها از ایرانیان فرا گرفته‌اند. اقوام ساکن مناطق شمالی خلیج‌فارس از نوعی ساروج استفاده می‌کردند که خواص هیدرولیکی خاص و مقاومت بالایی داشته است. معروف‌ترین این ساروج ها، ساروج خمیر است که در بندر خمیر تهیه می‌شد و هنوز تأسیسات بندری ساخته شده در نقاطی از بندر لنگه و بندر بوشهر با این نوع ملات پابرجا است.
در عصر حاضر، اولین کارخانه سیمان در سال ۱۳۱۲ در شهر ری با ظرفیت روزانه ۱۰۰ تن احداث گردید. با گذشت زمان و افزایش تقاضا برای این محصول، نیاز به احداث کارخانه‌های بیشتر آشکار شد و براین‌اساس در سال ۱۳۱۴ کارخانه دیگری با ظرفیت روزانه ۲۰۰ تن خریداری شده که در سال ۱۳۱۵ و در کنار کارخانه قبلی، عملیات ساختمانی آن شروع و در سال ۱۳۱۶ بهره‌برداری از واحد دوم آغاز گردید. در حال حاضر ۷۲ واحد با ظرفیت تولید سیمان در کشور مشغول به فعالیت هستند.
تاریخچه صنعت سیمان در ایران
کشفیات باستانشناسی و پژوهشهای انجام گرفته نشان می‌دهد که رومیان نخستین کسانی بودند که از ارزش کاربرد سیمان به مفهوم گیرش و سخت شدن آگاهی پیدا کردند. ۲۷قرن پیش از میلاد مسیح و تا اواسط قرن هجدهم علاوه بر گل رس و گچ، ماده چسبندهی دیگری به نام آهک پخته به طور مصنوعی تهیه می‌شد که به آهک زنده موسوم بود واز طریق پاشیدن آب، آن را به آهک شکفته تبدیل مینمودند.
رومیان با گذشت زمان مادهای را که پوزولان نامیده می‌شد به گرد آهک شکفته افزودند و با آب، ملاتی ساختند که پس از گیرش توانست در هوا و در زیر آب به حالت سخت باقی بماند. درآن عصر، محصولی را که از اختلاط پوزولان و آهک به دست آمد، سیمان یا CAEMENTE نامیدند.
نخستین مراحل کاربرد سیمان در ایران به منظور مصرف در اماکن و تاسیسات بیگانگان مقیم کشور بوده است که آنها از سیمان وارداتی در ساخت کلیساها، سفارتخانهها و بنادر تجارتی و نظایر آن استفاده کردهاند اما تحولات اجتماعی و حرکات صنعتی شدن کشور، وم تهیه سیمان را روز به روز بیشتر نمود و از زمانی که احداث ساختمانهای بزرگ همچون ساختمان راه آهن دولتی، پل‌ها، تونلها و ایستگاهها آغاز شد سیمان نیز در گروه اقلام وارداتی کشور قرار گرفت و از این رو دولت تصمیم گرفت ماشینآلات لازم را برای احداث کارخانه کوچکی با ظرفیت تولیدی یکصد تن سیمان در روز خریداری نماید و در سال ۱۳۱۰ در هفت کیلومتری جنوب تهران نزدیک به کوههای بی بی شهر بانو و کوه سرسره، احداث اولین کارخانه سیمان ایران آغاز شد.
درباره این سایت