حجم مبنا حداقل تعداد سهامی است که باید مورد معامله قرار گیرد تا سهم بتواند تا دامنه نوسان کامل رشد یا افت داشته باشد. (با مثال زیر بهتر متوجه می‌شوید)
حجم مبنا برای کنترل رشد بی‌رویه قیمت سهام در سال ۱۳۸۲ تصویب شد.
خواندن این مقاله شاید برای شما جالب باشد : آموزش اندیکاتور سر
بر این اساس و در ابتدای این قانون اساس بر این بود که ۱۵ درصد از کل سهام یک شرکت طی یکسال مورد معامله قرار گیرد و روزهای کاری سال ۲۵۰ روز فرض شده بود که بر آن اساس حجم مبنای روزانه یک سهم ۰.۰۰۰۶ (شش ده هزارم) کل سهام شرکت می‌شد.
وقتی تعداد سهام یک شرکت زیاد باشد، طبیعتا حجم مبنای بیشتری نیز خواهد داشت و به همین دلیل، در معاملات سهام شرکت‌های بزرگ که حجم مبنای بالایی دارند، گاهی اوقات نوسانات کمتری را نسبت به سهام شرکت‌های کوچک شاهد هستیم.
اگر به دنبال یک مرجع خوب برای آموزش بورس میگردید کافیست به سایت کاری بورس مراجعه نمایید
کسانی که به فکر نوسان‌گیری هستند، دل خوشی از نوسانات کم ندارند، زیرا سودشان به فراوانی نوسانات در کوتاه‌مدت استوار است، به همین دلیل اغلب اوقات در سهام شرکت‌های کوچک و مخصوصا سهام پذیرفته شده در فرابورس معامله می‌کنند (زیرا حجم مبنای سهام تمامی شرکت‌های پذیرفته شده در فرابورس ۱ است).
حجم مبنای یک شرکت، تعدادی از سهام آن شرکت است که در یک روز باید معامله شود تا قیمت پایانی، برابر با میانگین موزون قیمت سهم در آن روز شود. عدد حجم مبنا در حال حاضر در بازار سهام ایران برابر با ۰٫۰۰۰۸ تعداد کل سهام یک شرکت است.
در تعریف بالا میانگین موزون به این معناست که هر چه حجم معامله در یک قیمت خاص بیشتر باشد، آن قیمت در میانگین گیری وزن تاثیر بیشتری خواهد داشت.
درباره این سایت